აუხდენელ "ოცნებათა" კვალდაკვალ

იყო და არა იყო რა:) მოკლედ, როგორც ვიცით გრძელდება სახელმწიფო პროგრამა „პატრიოტი“, რომელიც საზაფხულო პატრიოტულ ბანაკებში მოსწავლე-ახალგაზრდობის აქტიურ დასვენებასა და გაცვლითი პროგრამების, ტრენინგ-სემინარებისა და სხვადასხვა კულტურული, სპორტული და შემეცნებითი ღონისძიებების ჩატარებას გულისხმობს. ბანაკი ქვეყნის სხვადასხვა კუთხეში მდებარეობს, პროექტი რამდენიმე ნაკადად ხორციელდება და თითოეული ჯგუფი ბანაკში 10 დღეს დაყოფს. დღეს 6 ივნისს კი ჩვენმა ჯგუფმა    გეზი ამჯერად ანაკლიის ბანაკისკენ აიღო.
 ხობის მუნიციპალიტეტის  სპორტისა და ახალგაზრდულ საქმეთა განყოფილებამ პატრიოტთა პირველი ნაკადი გაიწვია, მოსწავლე–ახალგაზრდები წასვლამდე მუნიციპალიტეტის გამგებელს შეხვდნენ, რომელიც  დაინტერესდა თითოეული წარგზავნილის მიღწევებით, მისწრაფებებით და პატრიოტთა ბანაკში კარგ დასვენებასთან ერთად, ინტელექტუალური შესაძლებლობის მაქსიმალური გამოვლენა უსურვა მათ. ,,თქვენ ანაკლიის ბანაკში უნდა გამოავლინოთ ყველა ის ღირებულება, რაზედაც აქ, ამ შეხვედრაზე ვისაუბრეთ. შეიძინოთ ახალი მეგობრები. შეიქმნათ ახალი შთაბეჭდილებები, რომელსაც ალბათ ჩამოსვლისას გაგვიზიარებთ.’’ –აღნიშნა გამგებელმა. ბავშვებმა გამოხატეს თავიანთი მადლიერება იმ ყურადღებისათვის, რასაც მათ მიმართ იჩენს ხელისუფლება.

გამგებელი– იგორ ტყებუჩავა  პატრიოტელებთან ერთად

ჯგუფი ხობიდან დაახლოებით 14:15 წუთზე  გავიდა, გზაზე ახალგაზრდებმა იმდენად  იხალისეს და გაერთნენ, რომ მანძილი ობიექტამდე არც გვიგრძვნია.  ამასობაში  გამოჩნდა  ბანაკიც, მაგრამ მხოლოდ გამოჩნდა:) რადგან წინ დაბრკოლება დაგვხვდა, ანუ სილაში ჩარჩენილი ე.წ.  „კამაზი“, რომლის ამოყვანა მხოლოდ გარკვეული ძალების დახმარების შედეგად მოხერხდა

       შემდეგი ვიყავით ჩვენ, მაგრამ  უცებ გამოჩნდა პატრიოტთა ახალი ჯგუფი, რომლებმაც რატომღაც მოინდომეს ჩვენზე ადრე მისულიყვნენ აღნიშნულ ობიექტამდე, თუმცა ნათქვამია „წინ წასული მელაოოო...“(აღარ გავაგრძელებ) უკან არ ჩამორჩენილან, მაგრამ აღმოჩნდა , რომ ისინიც ჩაიხერგნენ:)

 

          გარკვეული პროცესების შემდეგ, შედეგმაც არ დააყოვნა და როგორც იქნა გადავიდნენ. 

         ჯერი ჩვენზე დადგა, მანამდე კი ჩვენი ავტო–მძღოლი ძალიან დიდი მონდომებით ცდილობდა გადასასვლელი ბარიერის საკუთარი შესაძლებლობებით გასწორებას:)

 

        ასე იყო თუ ისე,   ჩვენდა სასიხარულოდ დაუბრკოლებლად გადავედით და ემოციაც შესაბამისი იყო

          როგორც იქნა მივაღწიეთ დანიშნულების ადგილზე და უნდა ვაღიარო, რომ საოცარი  შთაბეჭდილება დატოვა ჩემზე იქაურმა გარემომ, წესრიგმა, აქტიური ცხოვრების რითმმა, იქ  ყველამ ზედმიწევნით იცის საკუთარი საქმე და საერთოდ, მეც მომინდა მანდ დარჩენა, მაგრამ:(

ბუნგალო

სამზარეულო

ლიდერებთან თათბირი

მიუხედავად ამ სინანულისა, თავს არ მივეცით მოწყენის უფლება რამდენიმე წუთით მაინც და  აი:)

"ვირუჯებით"

:)

ეს ის ნეტარი გამოხედვაა, ძალიან რომ გინდა და არ გამოდის:)

 აი ასე დასრულდა ეს დღეც...